Αντιπηκτικά
Acenocoumarol
Clopidogrel
Phenprocoumon
R-warfarin
S-warfarin
Στατίνες
Atorvastatin
Pravastatin
Simvastatin
Αντιαρρυθμικά
Flecainide
Propafenone
Αντιυπερτασικά
Carvedilol
Metoprolol
Propanolol
Αντιψυχωσικά
Aripiprazole
Clozapine
Flupenthixol
Haloperidol
Olanzapine
Perphenazine
Risperidone
Thioridazine
Zuclopenthixol
Αντικαταθλιπτικά
Amitriptyline
Citalopram
Clomipramine
Doxepin
Duloxetine
Escitalopram
Fluoxetine
Fluvoxamine
Imipramine
Mirtazapine
Moclobemide
Nefazodone
Nortriptyline
Paroxetine
Protroptyline
Sertraline
Venlafaxine
Ηρεμιστικά
Clobazam
Diazepam
Αντιεπιληπτικά
Phenytoin
Carbamazepine
Αντιδιαβητικά
Glibenclamide
Gliclazide
Glimepiride
Tolbutamide
Αναστολείς
αντλίας πρωτονίων
Esomeprazole
Lansoprazole
Omeprazole
Desloratadine
Rabeprazole
ΜΣΑΦ
Celecoxib
Flurbiprofen
Λοιπά
Atomoxetine
Carisoprodol
Codeine
Desloratadine
Oxycodone
Terbinafine
Tramadol
Voriconazole
Tamoxifen
Interferones
Abacavir
Hormonal contraceptives
Azathioprin
Οι ασθενείς μεταβολίζουν φυσιολογικά τα φάρμακα στη συνήθη συνταγογραφούμενη δόση.
Οι ασθενείς μεταβολίζουν τα φάρμακα πιο αργά. Αυτοί οι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν χαμηλότερη δόση, και υπάρχει πιθανότητα συσσώρευσης φαρμάκου στον οργανισμό και εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρακολουθείται η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων της κατηγορίας αυτής.
Οι ασθενείς πρακτικά δεν μπορούν να μεταβολίζουν τα φάρμακα της κατηγορίας αυτής. Αυτός ο τύπος μεταβολισμού είναι εν δυνάμει πολύ επικίνδυνος, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα συσσώρευσης των φαρμάκων στον οργανισμό του ασθενούς, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες. Σε αυτή την περίπτωση, αν δε γίνει αντικατάσταση της δραστικής ουσίας, απαιτείται οπωσδήποτε τροποποίηση της χορηγούμενης δόσης.
Οι ασθενείς που παίρνουν φάρμακα αυτής της κατηγορίας σε κανονική δοσολογία τα μεταβολίζουν τόσο γρήγορα, ώστε έχουν μειωμένο θεραπευτικό όφελος.
Η γνώση του είδους του μεταβολισμού μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη στην περίπτωση συγχορήγησης φαρμάκων. Συγχορηγούμενα φάρμακα που μεταβολίζονται από το ίδιο ένζυμο ή που επηρεάζουν την ενεργότητά του, μπορεί να οδηγήσουν σε τροποποίηση των επιπέδων στο αίμα, άρα σε πιθανή αλλαγή της απόκρισης. Το φαινόμενο αυτό, που είναι υπαρκτό και πιθανά ανεκτό στην περίπτωση φυσιολογικού μεταβολισμού, είναι δυνητικά επικίνδυνο στην περίπτωση τροποποιημένου μεταβολισμού.
Με βάση κλινικές μελέτες που ολοκληρώνονται, καθίσταται προφανής και αποδεικνύεται ολοένα και περισσότερο η χρησιμότητα των φαρμακογενετικών ελέγχων. Γι’ αυτό το λόγο, μεγάλα διεθνή κέντρα, όπως η Mayo Clinic, έχουν εντάξει τους φαρμακογενετικούς ελέγχους στη λίστα των εξετάσεων που προσφέρουν. Παράλληλα, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Φαρμάκων (EMA), καθώς επίσης και οι επιμέρους Εθνικοί Οργανισμοί Φαρμάκων αυξάνουν διαρκώς τις περιπτώσεις φαρμακευτικών ουσιών για τις οποίες προτείνουν τη διενέργεια φαρμακογενετικού ελέγχου πριν την έναρξη της θεραπευτικής αγωγής και οι σχετικές οδηγίες ενσωματώνονται στα φύλλα οδηγιών των αντίστοιχων φαρμάκων.
Στον πίνακα που ακολουθεί καταγράφονται οι δραστικές ουσίες για τις οποίες η ALYSOS προσφέρει φαρμακογενετικό έλεγχο, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του CPIC (Clinical Pharmacogenetics Implementation Consortium, http://www.pharmgkb.org), του FDA και της ΕΜΑ.
Alysos PGx
Έλεγχος βιοδεικτών που καλύπτουν όλες τις ακόλουθες κατηγορίες φαρμάκων: αντιπηκτικά, αντιυπερτασικά, αντιελκωτικά, αντιαρρυθμικά, αντιλιπιδαιμικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, αντιψυχωσικά, αντικαταθλιπτικά, ηρεμιστικά, αντιεπιληπτικά, αντιδιαβητικά.
Οι φαρμακογενετικοί έλεγχοι αφορούν την αλληλεπίδραση φαρμάκου-οργανισμού τόσο σε επίπεδο φαρμακοκινητικής (δηλαδή την απορρόφηση, την κατανομή και την αποβολή-μεταβολισμό του φαρμάκου στον οργανισμό), όσο και σε επίπεδο φαρμακοδυναμικής (τον τρόπο δράσης ενός φαρμάκου στον οργανισμό). Ο μεταβολισμός πραγματοποιείται κύρια στο ήπαρ και σε αυτόν κατέχουν εξέχουσα θέση τα κυτοχρώματα της οικογένειας P-450 (CYP450). Πρόκειται για μία ομάδα 50 και πλέον ισοενζύμων που ευθύνονται για το μεταβολισμό των φαρμάκων και όχι μόνο. Αυτά τα ένζυμα μεταβολίζουν το 50% από τα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού εμφανίζει τουλάχιστον ένα “ελάττωμα” σε κάποιο από τα ένζυμα αυτά, με αποτέλεσμα ή να αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος μιας ανεπιθύμητης ενέργειας ή το φάρμακο να παραμένει αναποτελεσματικό. Με βάση το γονιδιακό προφίλ και για συγκεκριμένο ισοένζυμο μπορεί να γίνει η διάκριση στα παρακάτω 4 είδη μεταβολισμού: